منچوری . [ م َ ] (اِخ )
۞ نام قسمتی از سرزمین چین است که امروز قسمت اعظم شمال شرقی چین را تشکیل میدهد. شهرهای عمده ٔ آن «شن یانگ » (موکدن )
۞ و «هاربین »
۞ است . منچوری ها از نژاد «تونگوز»اند که در قرن هفدهم میلادی این سرزمین را گرفته وسلسله ٔ تسینگ
۞ را تشکیل دادند و تا سال
1912م . بر آنجا حکمروائی داشتند. در سال
1897 روسها امتیاز ارضی پورت آرتور و «تالین »
۞ را از آنان گرفتند و در سال
1905 روسیه و ژاپن با استفاده از نفوذ خود بر این سرزمین ، منچوری را میان خود تقسیم کردند. در سال
1924م . روسها از منافع خود در منچوری دست کشیدند ولی ژاپنی ها دولت مان چوکوئو
۞ را درسال
1932 به وجود آوردند. پس از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم منچوری مجدداً به چین بازگشت . این سرزمین از طرف شمال به سیبری و از مغرب به سیبری و جمهوری توده ای مغولستان و از شرق به سیبری و شبه جزیره ٔ کره و از جنوب به کره و دریای زرد محدود است .
1055000 کیلومتر مربع وسعت و بالغ بر
44 میلیون تن سکنه دارد. مرکز آن موکدن است . سرزمینی است با کوههای کم ارتفاع که مهمترین آنها یکی خنگان بزرگ است که در مغرب قرار دارد و منچوری را از مغولستان جدا می کند و دیگر خنگان کوچک است که در مرکز قرار دارد. رودهای آمور (سرحد شمالی منچوری ) و سونگاری
۞ و لیائو - هو
۞ قسمت اعظم این سرزمین را مشروب می سازند منچوری دارای منابع عظیم کشاورزی است و مهمترین محصول آن غله و سویا است . بهره برداری از جنگل در این سرزمین حائز اهمیت فراوان است . معادن نفت و مس و طلا و آهن و اکسید طبیعی آهن و نقره و سرب و نمک منچوری شایان توجه است کارخانه های ذوب فلزات و پارچه بافی و تولید مواد شیمیائی در شهرهای فوشون
۞ و دایرن
۞ و موکدن و آنتونگ
۞ دارای اهمیت خاصی می باشند. (از لاروس ).