منش فش . [ م َ ن ِ ف َ ] (ص مرکب ) این کلمه در بیتی از شاهنامه ٔ فردوسی چ بروخیم و بعضی از نسخ ولف آمده و در فهرست ولف به تقریب چنین معنی شده : «ظاهراً به معنی متکبر و مغرور»
۞ ولی در شاهنامه ٔ چ دبیرسیاقی ج
5 ص
2365 «ارمنی فش » و در چ روسیه ج
9 ص
73 «منی فش »آمده است
: ز دست یکی بدکنش بنده ای
پلید و منش فش پرستنده ای .
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 9 ص 2738).