منصور
نویسه گردانی:
MNṢWR
منصور. [ م َ ] (اِخ ) ابن نورالدوله دبیس بن علی بن مزید اسدی ، ملقب به بهاءالدوله و مکنی به ابوکامل امیرحله (متوفی به سال 479 هَ . ق .). بعد از پدر به سال 474 فرمانروایی یافت و ملکشاه او را در آن استوار ساخت . وی مردی فاضل بود و در ادب معرفتی داشت . نظام الملک چون خبر مرگ او بشنید گفت صاحب عمامه ٔ بزرگی درگذشت . رجوع به اعلام زرکلی و طبقات سلاطین اسلام شود.
واژه های همانند
۱۳۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۹ ثانیه
شعر منثور چیست؟
به شعری که در قالب نثر نوشته شود « شعر منثور » می گویند.
مشخصّات قالب شعر منثور:
1- برش سطور بر طبق اصول و قاع...
هباء منثور گردیدن . [ هََ ئن ْ م َ گ دَ ] (مص مرکب ) گرد و غبار شدن . هباء منثورا شدن . || کنایه از حقیر و ذلیل و خوار گردیدن .ناچیز شدن : اسک...