موسی . [ سا ] (ع اِ) استره . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (نصاب الصبیان ). ج ، مواسی (مؤنث و گاهی مذکر آید). (ناظم الاطباء). حلاق . تیغ. تیغ دلاکی که بدان سر تراشند
۞ . عربی استره است که بدان موی سر تراشند. (از غیاث ) (از آنندراج )
: به موسی ̍ کهن عمرِ کوته امید
سرش کرد چون دست ِ موسی سپید.
سعدی (بوستان ).
|| طرف اعلای خود آهنی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).