موسی
نویسه گردانی:
MWSY
موسی . [ سا ] (اِخ ) ابن شاکر خوارزمی ، یکی از علمای بزرگ ایران و پسران او محمد و احمد و حسن نیز از سران دانشمندان و معروف به بنی موسی می باشند. (یادداشت مؤلف ). موسی بن شاکر بنابر قول قفطی در علم هندسه استاد بود و نیز بنابر قول همو، موسی در ابتدا از راهزنان خراسان بود و از این راه مالی سرشار فراهم آورد، ولی در پایان زندگی توبه کرد و هنگام مرگ سه پسر صغیر از او ماند که مأمون تربیت آنان را به مصعبی سپرد. (از تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی ص 46). یکی از مهندسان سه گانه ٔ نامدار و معروف به بنوموسی بود و کتاب «الدرجات » در طبایع ستارگان هفتگانه از اوست . مرگ موسی در حدود سال 200 هَ .ق . بود. (از اعلام زرکلی ). و رجوع به بنوموسی شود.
واژه های همانند
۱۷۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
مؤثی . [ م ُءْ ] (ع ص ) خصومت کننده . (منتهی الارب ، ماده ٔ اث ی ).