موم روغن . [ رَ
/ رُو غ َ ] (اِمرکب ) قیروطی . (از ذخیره ٔ خوارزمشاهی ) (بحر الجواهر). مخلوطی از موم و روغن که قیروطی نیز گویند. (ناظم الاطباء). ترکیبی است از موم و روغن و چیزهای چند که ترکهای پا و دست را به کار است . معجونی که از موم وپیه گداخته و آب چغندر کنند طلی را بر شقاقها که ازسرما یا آب سرد بر پای یا دست پدید آید. (یادداشت مؤلف )
: اگر بثره بزرگ باشد و دیر ماند و گوشت حلق می خورد هر ساعت اندکی موم روغن اندر دهان بگیرد و فروبرد تا درد می نشاند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
چو موم روغن بگدازم آهنین سد را
زآتش دل خویش ار کنم به آه مدد.
سوزنی .