مؤید دیوانه . [ م ُ ءَی ْ ی ِ دِ دی ن َ ] (اِخ ) یا خواجه مؤید. از اولاد شیخ ابوسعید ابوالخیربود و از پریشانی دماغ دعوی سلطنت می کرد و بر سر همان ادعا رفت . بیت زیر در جواب خواجه حافظ از اوست :
چشم دیوانه از آن شمع سعادت پرتو
که جهان را بدهد روشنیی از سر نو.
(از مجالس النفائس ص 35).
و رجوع به فرهنگ سخنوران شود.