مهدی تبریزی . [ م َ ی ِ ت َ ] (اِخ ) مهدی بیگ شقاقی . از ایل اسپرلو بود. مدتی در تبریز در خدمت خدادادخان دنبلی بیگلربیگی آنجا به سر برد و اواخر عمرش را در اصفهان گذراند. و به سال
1214 هَ . ق . درگذشت . شاعری بیباک ، لاابالی ، تندزبان ، بذله گو و هجوساز بود. از اوست :
پیغمبر ما داده ز دجال نشانها
تا امت مرحومه در اضلال نباشد
این مهدی یک چشم که آمد به صفاهان
ای قوم ببینید که دجال نباشد.
(از دانشمندان آذربایجان ص 363).
و رجوع به فرهنگ سخنوران شود.