مهره کش . [ م ُ رَ
/ رِ ک َ
/ ک ِ ] (نف مرکب ) مهره کشنده . آن که کاغذ و قماش را به مهره جلا دهد. (آنندراج )
: مهره کش رشته ٔ باریک
۞ عقل
روشنی دیده ٔ تاریک
۞ عقل .
نظامی (مخزن الاسرار ص 2).
از او مهره کش چون نباشد بتنگ
که چون کاغذش کرده در زیر سنگ .
ملاطغرا (از آنندراج ).