میان کنگی

میان کنگی . [ ک َ ] (اِخ ) نام یکی از بخش های سه گانه ٔ شهرستان زابل ، واقع در شمال خاوری زابل نزدیک مرز افغانستان و مشخصات آن به شرح زیراست : از شمال و خاور به مرز افغانستان از جنوب به بخش شیب آب و دهستان ناروئی از باختر به بخش شیب آب . منطقه ای است جلگه با هوای گرمسیر معتدل . آب دیه ها بیشتر از رود هیرمند تأمین می شود مرکز بخش ده دوست محمد و تعداد قراء آن 20 و جمعیت آن در حدود 68700 تن است . راههای بخش عموماً مالرو است و قراء مهم آن عبارت است از: جهان آباد، خمک ، سیادک ، میلک ، کرکو. صنایع دستی زنان ، قالیچه و گلیم و کرباس بافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8). از بلوکات ولایت سیستان ایران وعده ٔ قراء آن 20 است . (از جغرافیای سیاسی کیهان ).