مینا
نویسه گردانی:
MYNA
مینا. [ م َ / م ِ ] (هندی ، اِ) قسمی از غراب . (ناظم الاطباء). جانوری است که بعضی آن را شارک گمان میبرند و این لفظ هندی است و در فارسی هم استعمال یافته . (آنندراج ). طائر معروف که سیاه رنگ باشد واین لفظ هندی است . (غیاث ) رجوع به ماده ٔ بعد شود.
واژه های همانند
۳۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
کاسه ٔ مینا. [ س َ / س ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) کنایه از آسمان است . (برهان ) (آنندراج ).
گردون مینا. [ گ َ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است . (برهان ).
خرگاه مینا. [ خ َ هَِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (برهان قاطع). سماء.
هفت قلعه ٔ مینا. [ هََ ق َ ع َ / ع ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از هفت آسمان است . (برهان ).
شاه خرگاه مینا. [ هَِ خ َ هَِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید باشد. (برهان قاطع). شاه خاور : بر درش بسته میان خرگاه وارشاه این خ...