ناز کشیدن

ناز کشیدن . [ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) نازبردن . تحمل ناز کردن . رجوع به ناز شود :
مستان کشند ناز زن قحبه
نی مردمان عاقل هشیارش .

ناصرخسرو.

چندین غم تو خوردم و ناز تو کشیدم
از عشق من و ناز خود آگاه نئی نوز.

سوزنی .

به جور از نیکوان نتوان بریدن
بباید ناز معشوقان کشیدن .

نظامی .

گر جور کسی بریم باری جورت
ور ناز کسی کشیم باری نازت .

سعدی .

نازت بکشم که نازک اندامی
بارت ببرم که نازپروردی .

سعدی .

گر جور همی بری هم از ساغر بر
ور ناز همی کشی هم از ساغر کش .

رفیع لنبانی .

گر ناز کشی ز یار سهل است
گر یار اهل است کار سهل است .

اوحدی کازرونی .

چون دشمن و دوست مظهر ذات تواند
ازبهر تو می کشیم ناز همه کس .

اسدکاشی .

دو چشم مست تو خوش می کشند ناز از هم
نمی کنند دو بدمست احتراز از هم .

صبوحی .