ناشکیبی

ناشکیبی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) جزع . بی تابی . بی قراری . بی صبری . بی آرامی . ناشکیبائی :
که ترسم مریم از بس ناشکیبی
چو عیسی برکشد خود را صلیبی .

نظامی .

آورده مرا به دلفریبی
واداده به دست ناشکیبی .

نظامی .

چون که دید او ستیزه کاری من
ناشکیبی ۞ و بی قراری من .

نظامی (هفت پیکر ص 179).

جادو سخنی به دلفریبی
عاشق منشی به ناشکیبی .

ملاعبدالشکور بزمی .

بخود گفت این گل از بی عندلیبی
سر و کارش بود با ناشکیبی .

وصال .