ناصیه جای

ناصیه جای . [ ی َ /ی ِ ] (اِ مرکب ) سجده گاه . (از آنندراج ) :
جایم از دیده کند عقل و چنینش دارند
هرکه را کعبه ٔ مدح تو بود ناصیه جای .

عرفی (از آنندراج ).

|| آنجای از پیشانی که در وقت به روی افتادن به زمین مالیده می شود. (ناظم الاطباء).