ناصیه زار. [ ی َ
/ ی ِ ] (اِ مرکب ) از عالم گلزار و سبزه زار. (آنندراج ). آنجا که مردم ناصیه بر زمینش می گذارند. سجده گاه عمومی
: به آستین کریمش که هست گنج افشان
به آستان حریمش که هست ناصیه زار.
۞ عرفی (از آنندراج ).
|| (ص مرکب ) آنکه خود را با زلف و گیسوی فراوان زینت کرده باشد. (ناظم الاطباء).