نافه گشائی . [ ف َ
/ ف ِ گ ُ ] (حامص مرکب ) عمل نافه گشای . سر نافه بازکردن . مجازاً، به معنی عطرافشانی و معطر و مشک آگین کردن هوا.
-
نافه گشائی کردن ؛ نافه را باز کردن . کنایه از عطر افشانی کردن
: چون صبحدم عید کند نافه گشائی
بگشای سر خم که کند صبح نمائی .
خاقانی .
به ادب نافه گشائی کن از آن زلف سیاه
جای دلهای عزیز است به هم برمزنش .
حافظ.