نظام استرابادی

نظام استرابادی . [ ن ِ م ِ اِ ت ِ ] (اِخ ) (مولانا...) نظام الدین استرابادی متخلص و مشهور به نظام ، از شعرای قرن نهم و دهم ، در هرات سکونت داشته و در همانجا به سال 921 هَ . ق . درگذشته است . قصایدی در مدح اهل بیت و منظومه ای به عنوان سلیمان و بلقیس دارد، دیوان او بالغ بر 1700 بیت است ، او راست :
تیرت گذشت از جان در دل گرفت منزل
جان یافت راحت اما کار دل است مشکل .
بهم بود غم و شادی اسیر دنیا را
مگس دو دست به سر پای در شکر دارد.
به باغ دل در این بستانسرای عالم فانی
نهال آرزو منشان که بار آرد پشیمانی .
(از ریحانة الادب ج 4ص 207) (هدیةالاحباب ص 256) (مجمعالفصحا چ مصفا ج 4 ص 105) (فهرست مدرسه ٔ سپه سالار ج 2 ص 211) (سفینة الشعراء ص 305) (روز روشن ص 833) (تذکره ٔ نتایج الافکار ص 709) (هفت اقلیم ذیل اقلیم چهارم ) (قاموس الاعلام ج 6) (شمع انجمن ص 451) (حبیب السیر جزو 3 ج 3 ص 342) (آتشکده ٔ آذر ص 159). و نیز رجوع به مجالس المؤمنین ص 255 شود.