نظام الدین . [ ن ِ مُدْ دی ] (اِخ ) اسماعیل بن محمدبن الحاکم البندهی خراسانی ، مکنی به ابوعبداﷲ و ملقب به نظام الدین ، از علمای قرن ششم و اوایل قرن هفتم است ، در مدرسه ٔفخریه ٔ شیراز فرود آمد و مدرسی آنجا را که بدو واگذار شده بود نپذیرفت و به صحبت فقرا پرداخت . از مشایخ اویند: رضی الدین طوسی و ابوالعلاء همدانی ، وی به سال
602 هَ . ق .
۞ در شیراز درگذشت و در خاک مصلی مدفون گشت . (از شدالازار ص
417).