نظام الدین قمری

نظام الدین قمری . [ ن ِ مُدْ دی ن ِ ق ُ ] (اِخ ) از شعرای قرن هفتم اصفهان و با کمال الدین اسماعیل و اثیرالدین اومانی معاصر است و به روایت مؤلف عرفات مداح آل صاعد و نیز ابوبکربن سعد زنگی بوده است . او راست :
سرگشته دلم در آرزوئی مانده ست
در چنبر زلف ماه روئی مانده ست
این شیر همیشه بود زنجیرگسل
و امروز چنین بسته به موئی مانده ست .
به خدائی که دست قدرت او
آرد از شاخ خشک میوه ٔ تر
که مرا بی رخت شراب مباد
نیست جز آب چشم و خون جگر.
(از مجمعالفصحا چ مصفا ج 3 ص 1410) (صبح گلشن ص 529) (قاموس الاعلام ج 6).