نعو

نعو. [ ن َع ْوْ ] (ع اِ) دایره ٔ زیر بینی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || خرمای تر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). رطب . (اقرب الموارد) (متن اللغة). ابدالی است از لغت «مَعْوْ». (از متن اللغة). رجوع به معو شود. || کفتگی لفج بالایین شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ترکیدگی در لب بالایین شتر. و نیز هر ترک و شکافی را نَعْوْگویند. (از متن اللغة). || کفتگی دنباله ٔسم اسب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || گشادگی مؤخر سم اسب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از متن اللغة). ج ، نُعی ّ.