نفس نباتی

نفس نباتی . [ ن َ س ِ ن َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) روحی که در نبات یعنی سبزه و درختان می باشد. (غیاث اللغات ) (از آنندراج ). قوتی که جسم بدان از طول و عرض و عمق بزرگ شود. (یادداشت مؤلف ). حکماگویند: نفس نباتی عبارت است از کمال اول برای جسم طبیعی آلی از جهت آنکه مبداء تغذیه و تنمیه و تولید مثل است . و به قول عرفا روح را در موقع ظهور افعال نباتیه نفس نباتی گویند. (از فرهنگ علوم عقلی ص 600) (از اسفار ج 4 ص 11) (رسائل اخوان الصفا ج 1 ص 241).