نقره کار
نویسه گردانی:
NQRH KAR
نقره کار. [ ن َ رِ / رَ ] (اِخ ) عبداﷲبن محمدبن احمد حسینی نیشابوری ، ملقب به جمال الدین و مشهور به نقره کار، از ادیبان و فاضلان قرن هشتم هجری قمری است و به سال 776 هَ . ق . درگذشته است ، او راست : شرح تسهیل ، شرح شافیه ٔ ابن حاجب ، شرح منارالانوار نسفی ، العباب فی شرح اللباب در نحو. (از ریحانة الادب ج 4 ص 228). رجوع به کشف الظنون و معجم المطبوعات ص 775 و الدررالکامنة ج 2 ص 286 شود.
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
نقره کار. [ ن ُ رَ / رِ ] (ص مرکب ) آنکه از نقره ظروف و آلات و زیورها سازد. که ظروف را آب نقره دهد. نقره ساز.