نهاله گاه . [ ن ِ
/ ن َ ل َ
/ ل ِ ] (اِ مرکب ) نهاله گه . (جهانگیری ) (برهان قاطع). شکارگاه و کمین گاه . (برهان قاطع)
: از کُه ِ ری در نهاله گاه تو آیند
روز شکار تو صد هزار شکاری .
فرخی .
نهاله گاه بخوشی چو لاله زاری گشت
ز خون سینه ٔ رنگ و ز خون چشم پلنگ .
فرخی .