نیم شمع

به نظر می رسد، این واژه می تواند غیر از شرم مرد که در دهخدا آمده، معنای نوعی ذکر مصنوعی (ظاهراً با استفاده از شمع یا موم) هم داشته باشد. در رباعی ای از عبید (نسخه ی محجوب؛ رباعی ها؛ رباعی شماره ی 62) چنین آمده: کُس گفت به کیر دیر و زودم تو بهی/ وز جان
و دل و بود و نبودم تو بهی/ از نیمه ی شمع و کیرکاشیّ و ادیم/ دیدم همه را و آزمودم، تو بهی.