واثق علیخان . [ ث ِ ع َ ] (اِخ ) فرزند یاربگ خان شاعری است هندی وی از معاریف شهر هوگلی بود و محمد صادق خان اختر با او نسبت دامادی داشت . در ادب از شاگردان سراج الدین علیخان بود. در اواسط قرن سیزدهم وفات کرد. از اوست :
به مزارم اگر برسد مه من ز درون مزار نظاره کنم
بشگون قدوم مسیح خودم چه عجب که حیات دوباره کنم
نبود سر و کار مرابجز اینکه سرشک چو دانه ٔ در ز مژه .
فکنم به زمین نگرم به فلک شب هجر شمار ستاره کنم .
تو به پیش من ابر چه لاف زنی که ندیده گریه ٔ زار مرا
به دمی دو جهان همه غرق شود چو بدیده ٔ خویش اشاره کنم
(تذکره ٔ صبح گلشن ص 577).