وعد و وعید. [ وَ دُ وَ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) انذار و ترسانیدن کسی را از کردار و اعمال وی و نوید خیر و شر. (ناظم الاطباء)
: ز توحید و قرآن و وعد و وعید
ز تأیید و از رسمهای جدید.
فردوسی .
شب و روز در کار وعد و وعید
مه و هفته هر روز نوروز و عید.
ظهوری (از آنندراج ).