هرآیینه . [ هََ ن َ
/ ن ِ ] (ق مرکب ) هرآینه . ناچار و لاعلاج و لابد و بی شک و بی دغدغه و علی کل حال
: ندارم هرآیینه از شاه راز
و گرچه بخواهد زمن گفت باز.
فردوسی .
هرآیینه خرد داری و دانی
که تو امروز در شهر کسانی .
فخرالدین اسعد.
|| (ص ) ظاهر و روشن . || واجب . (برهان ). رجوع به هرآینه شود.