هزیمت گرفتن . [ هََ م َ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) شکست خوردن . هزیمت شدن و گریختن
: گرفتند آن شاه را در میان
هزیمت گرفتند ایرانیان .
فردوسی .
چو دیوان بدیدند کردار اوی
هزیمت گرفتند ازکار اوی .
فردوسی .
هزیمت گرفت آن سپاه بزرگ
من از پس خروشان چو شیر سترگ .
فردوسی .
صبر هزیمت گرفت کز صف مژگان او
غمزه کمان درکشید فتنه کمین برگشاد.
خاقانی .