هفت
نویسه گردانی:
HFT
هفت . [ هََ ] (ع اِ) گولی بسیار. (منتهی الارب ). حمق وافر. (اقرب الموارد). || زمین هموار نشیب . (منتهی الارب ). زمین مطمئن . (اقرب الموارد). || باران زودبارنده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || باران در زمین . (اقرب الموارد). || (مص ) از سبکی پریدن . (منتهی الارب ). پریدن از سبکی و فرودآمدن و به زمین خوردن و خرد شدن . (از اقرب الموارد). || سخن بسیار و بی اندیشه گفتن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به هُفات شود.
واژه های همانند
۳۱۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
هفت تابنده . [ هََ ب َ دَ/ دِ ] (اِ مرکب ) سیارات سبع. هفت کوکب : اخترانند آسمانْشان جایگاه هفت تابنده دوان در دود و آه .رودکی .
هفت اختران . [ هََ اَ ت َ ] (اِ مرکب ) ۞ هفت اختر. هفت سیاره . هفت کوکب : گشاینده ٔ راز هفت اختران ولایت خداوند هشتم قران . نظامی .شمسه ٔ نه مسند...
هفت آتشکده .[ هََ ت َ ک َ دَ / دِ ] (اِخ ) رجوع به هفت آذر شود.
ماه هفت شب. (اصطلاح) صورت زیبا (در اینجا، صورت زیبای یک دختر جوان و یا یک زن)؛ اشاره ای است به شکل ماهِ شب هفتم ماه های قمری که نیمه ای از آن روشن است...
بیست و هفت . [ ت ُ هََ ] (عددمرکب ، ص مرکب ، اِ مرکب ) بیست به اضافه ٔ هفت . شماره ٔبعد از بیست وشش و قبل از بیست وهشت . سبعة و عشرون .
هفت خط جام . [ هََ خ َطْ طِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قدما جام را با هفت خط مجسم کرده اند که به ترتیب از بالا به پایین عبارت است از: خط جور...
هفت و چهار. [ هََ ت ُ چ َ ] (اِ مرکب ) کنایه از هفت ستاره و چهارطبع. (از مؤید الفضلاء). کنایه از هفت سپهر و چهارعنصر. (انجمن آرا).
هفت گیسودار. [ هََ ] (اِخ ) بنابر مشهور از جمله ٔ چهل وهشت صورت فلکی قدیم هفت صورت را «هفت گیسودار» نامیده اند: عواء، ذات الکرسی ، حامل رأس ال...
هفت خواهران . [ هََ خوا / خا هََ ] (اِخ ) کنایت از هفت کوکب بنات النعش . (از غیاث ). هفت اختان . رجوع به هفت اختان شود.
هفت علفخانه . [ هََ ع َ ل َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) هفت اقلیم و هفت کشور. (برهان ) : آتش زنیم هفت علفخانه ٔ فلک چون بنگریم نزل فراوان صبحگاه .خا...