۵۳۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۳ ثانیه
خانه ٔ آب . [ ن َ / ن ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) منبع آب . (ولف ) : سوی خانه ٔ آب شد آب بردهمی در نهان شوی را برشمرد.فردوسی .
خانه ٔ پر. [ ن َ / ن ِ ی ِ پ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حداکثر. چون :خانه ٔ پرش در این سفر دوهزار تومان خرج کرده است .
خانه پایی . (حامص مرکب ) عمل سرایدار. عمل حافظ خانه . رجوع به «خانه پا» شود.
خانه بندی . [ ن َ / ن ِ ب َ ] (حامص مرکب ) عمل خانه بستن در نرد. رجوع به خانه بستن شود. || عمل جدول بندی کردن بخانه . چیزی را به وسیله ...
خانه پرور. [ ن َ / ن ِ پ َرْ وَ ] (ن مف مرکب ) آنکه در خانه تربیت شده باشد. (ناظم الاطباء) : باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است شمشاد خانه پرور ...
خانه آباد. [ ن َ/ ن ِ ] (صوت مرکب ) کلمه ای است برای تحسین . یعنی خداوند خانه ٔ شما را آباد گرداند و از آن بهره مند شوید.(ناظم الاطباء). مقابل ...
خانه آرای . [ ن ِ / ن َ ] (نف مرکب ) کسی که خانه رازینت داده و آرایش کند. (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
چادر خانه . [ دَ / دُ رِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چادری که زنان در خانه بر سر کنند.
خانه بدوش . [ ن َ / ن ِ ب ِ ] (ص مرکب ) مسافر. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). || فقیر. بی خانمان . پریشان حال . آواره . (ناظم الاطباء...
اهل خانه . [ اَ ل ِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ساکنان خانه . اهل بیت : پیش از آنکه با اهل خانه سخنی گوید اهل او به مصلحتی در گن...