کله
نویسه گردانی:
KLH
کله. (ک، ل، ه)، (ا)،(زبان مازنی)، بچه (این نام تنها برای بچه جانوران استفاده میشود. همانند: "خی‌کله" بچه خوک، "خرسه کله" بچه خرس.)
واژه های همانند
۲۱۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
کله قایه .[ ] (اِخ ) (یا گل تایه یا بی بی مریم ). دهی از دهستان غار است که در بخش ری شهرستان تهران واقع است و 210 تن سکنه دارد. (از فر...
کله قندی . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ق َ ] (ص نسبی ) مخروط. صنوبری . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). به شکل و هیأت کله قند.
کله ٔ زده . [ ک ِل ْ ل َ / ل ِ ی ِ زَ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به ترکیبهای کِلَّه یا کِلِّه (معنی چهارم ) شود.
کله سائلی . [ ک َ ل َ / ل ِ ءِ ] (حامص مرکب ) بمعنی بدبختی و سیاه گلیمی باشد چه سیاه گلیمی و بدبختی لازمه ٔ سؤال و سائلی باشد. (برهان ) (آنن...
کله خورده . [ ک ُ ل َه ْ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مغلوب و مأیوس . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
کله سواری . [ ک ُ ل ِ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان ماهیدشت پایین است که در بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان واقع است و 125 تن سکنه دارد. (از فر...
کله کردن . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) چیزی را از طرف سربه سویی متمایل کردن . (فرهنگ عامیانه ٔ جمالزاده ).
کله درازی . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ دَ ] (حامص مرکب ) غوغا و هنگامه و فتنه و فساد. (ناظم الاطباء).
کله خرابی . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ خ َ ] (حامص مرکب ) در تداول عامه ، تهی مغزی . بیخردی . (فرهنگ فارسی معین ). ورجوع به کله خراب شود. || عصبانیت...
کله پوستی . [ ک ُ ل َه ْ ] (ص مرکب ) شخصی که کلاهی از پوست (بره و جانوران دیگر) بر سر نهد. کلاه پوستی . (فرهنگ فارسی معین ) : از کله پوستیان...