تصفیه حساب یعنی روشن و پاک کردن حساب مثلا دو نفر معاملات متعددی با هم داشته اند و در مجموع مشخص نیست که چه کسی و چقدر از دیگری طلب یا بدهی دارد در صورتی حسابرسی انجام شود خالص طلب یکی نسبت به دیگری معلوم میشود یعنی حساب تصفیه شده است صرفنظر از اینکه با هم تسویه بکنند یا خیر. بعبارت دیگر اگر طلب و بدهی دو طرف مساوی شد مفهوم تسویه دارد ولی روشن و سرراست شدن حساب بمعنای تصفیه شدن حساب است

تصفیه به معنای جدا کردن ناخالصی هاست مثل تصفیه مواد نفتی، تصفیه آب و غیره. حساب را به تساوی می رسانند؛ از جنسهای مختلف نیستند که بشود ناخالصی هایشان را جدا کرد. تسویه حساب درست و تصفیه حساب نادرست است

در ضمن شما در متنتان دو اشتباه املایی دارید: اتلاق و تفریق را اشتباه نوشته اید. با مهر

آقای ممد آقا! شما ابتدا اسم خودتون رو صحیح بنویسید بعداً غلط املایی بگیرید.ضمن تشکر از توضیحات مدیریت سایت...

آقای ممد خان امیری: تفریغ و تفریق دو کلمه‌ی مختلفند و غلط املایی نیست. بودجه و حساب را تفریغ می‌کنند، که با فراغت و فارغ از یک ریشه است. «تفریق حساب» معنی نداره. «اتلاق» رو من اصلا کاری ندارم. خودت برو فرهنگ لغت نگاه کن ببین اصلا چنین کلمه‌ای داریم یا نه. در مورد تصفیه و تسویه‌ی حساب هم خودت سواد خوندن داری. فرهنگ نویسان تاریخ ایران همون آدمهایی هستند که اون بالا اسمشون و نظرشون اومده. به ترکیب «حسابم رو باهاش صاف کردم» که معمولا بعد از دعوا و زد و خورد استفاده میشه توجه کن. صاف یا تصفیه اینجا یعنی خالی و پاک کردن. یعنی چیزی از حساب باقی نگذاشتن. یعنی دیگه بدهکاری و بستانکاری‌ای باقی نمونده باشه. «تسویه حساب» رو توی دعوا کسی استفاده نکرده. هیچ وقت کسی نگفته من میرم حسابم رو با یارو مساوی کنم. میشه استدلال کرد که توی حسابداری، تسویه‌ی حساب معنی داره و استفاده‌اش غلط نیست. میخوای مطمئن بشی که بدهی‌ها و بستانکاری‌هات مساوی هستند و حسابت غلط نشده. ولی اون کاری که مردم در طول تاریخ انجام می‌دادند (که مثلا میرفتند و بدهیشون رو به صاحب مال می‌پرداختند تا حسابی باقی نمونه) همانا تصفیه‌ی حسابه