کمر

کمر /kamar/ معنی ۱. (زیست‌شناسی) دور شکم و پشت. ۲. میان. ۳. پشت. ۴. کمربند. ۵. ‹کمره› میانۀ کوه؛ تنگنای کوه. ⟨ کمر بستن: (مصدر لازم) ۱. کمربند به کمر بستن؛ میان بستن. ۲. [مجاز] آماده شدن برای کاری. ۳. در کاری اهتمام نمودن. فرهنگ فارسی عمید. ////////////////////////////////////////////////////////////// گرفتم کمربند مرد دلیر ز زین برگسستم بکردار شیر . //////////////////////////////////////////////////////////////////// فردوسی ////////////////////////////////////////////////////////////////////// مبین حقیر گدایان عشق را کاین قوم شهان بی کمر و خسروان بی کلهند ////////////////////////////////////////////////////////////////////// حافظ //////////////////////////////////////////////////////////////////// مترادف و متضاد ۱. شال، کمربند، میانبند ۲. میان ۳. کمرکش، کمره، میانه کوه فعل بن گذشته: کمر بست بن حال: کمر بند دیکشنری انگلیسی ترکی عربی back, crag, loin, middle, waist, waistline