دار
نویسه گردانی:
DʼR
دار /dār/ معنی ۱. تیر چوبی بلند و عمودی که بر سر آن حلقه و ریسمان میبندند و محکومین به اعدام را به آن حلقآویز میکنند. ۲. چهارچوبی که برای بافتن فرش و گلیم کاربرد دارد: دار قالی. ۳. [قدیمی] درخت: امروددار، دیودار، سپیددار (سپیدار)، سرخدار، ◻︎ تن ما چو میوهست و او میوهدار / بچینند یک روز میوه ز دار (اسدی: ۴۱۱). ۴. [قدیمی] تیر یا چوبی که در سقف خانه میاندازند. ⟨ دار زدن: (مصدر متعدی) به دار آویختن. فرهنگ فارسی عمید. //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////سائلان را از تو سیم و زائران را از تو زر دوستان را از تو بخت و دشمنان را از تو دار. ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// فرخی . /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// دیگر روز فرمود دارها بزدند و بسیار از طوسیان را بر آنها کشیدند. (تاریخ بیهقی). ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// شیرمردان دین در آخر کار نردبانی بساختند از دار. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// سنایی. //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// گر کار من از عشقش با شحنه و دار افتد از شحنه نترسم من وز دار نیندیشم. /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// خاقانی. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// ز آن حسین از دار تو منصور شد کز هزاران تخت بهتر دار تو. ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// عطار. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// نپرسد نیندیشد از کارشان همانگه کند زنده بردارشان. ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// فردوسی. //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مترادف و متضاد ۱. صلابه، صلیب ۲. بیت، خانه، سرا، مقر، مکان، منزل ۳. چوب فعل بن گذشته: داشت بن حال: دار دیکشنری انگلیسی ترکی عربی gallows, tree
واژه های همانند
۴۴۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۸۵ ثانیه
عبدالکریم جربزهدار (زادهٔ ۲۰ آذر ۱۳۳۰) نویسنده، پژوهشگر حوزه تاریخ و ادبیات ایران و مدیر انتشارات اساطیر است. او متولد شهرستان بروجرد میباشد. وی در ...
کارچوب . (اِ مرکب ) چوبها و آلاتی باشد که جولاهگان جامه های نبافته ٔ فراز کرده را با آنها ببافند و به عربی منسج گویند. (برهان ) (آنندراج ). منسج جولاه...
تیر. (اِ) # تیر کشتی و عصار و خانه و داربام. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 139). هر چوب راست را گویند همچو تیری که خانه بدان پوشند و تیری که در میان کشتی نص...
دعر. [ دَ ع َ ] (ع مص ) دود برآوردن چوب و افروخته نگردیدن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بسیار دود شدن و دود گنده شدن . (المصادر زوزنی...
دعر. [ دَ ع َ ] (ع اِمص ) تباهی . (منتهی الارب ). فساد. (اقرب الموارد). || فسق . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || پلیدی . (منتهی الارب ). خ...
دعر. [ دَ ع َ ] (ع ص ) عود دعر؛ عود ردی بسیاردود. (منتهی الارب ).
دعر. [ دَ ع ِ ] (ع ص ) عود دعر؛ عود ردی بسیاردود. || چوب و جز آن که سوخته شودو ناافروخته فرومیرد. (منتهی الارب ). || چوب پوسیده و ردی . ...
دعر. [ دُ ] (ع اِ) کرمک چوبخوار. (منتهی الارب ). قادح ، و آن کرمکی است که چوب را می خورد. واحد آن دعرة. (از اقرب الموارد).
دعر. [ دُ ع َ ] (ع ص ) عود دعر؛ عود ردی بسیاردود. (منتهی الارب ). عود که دود کند و آتش نگیرد. (از اقرب الموارد). || زند دعر؛ آتشزنه که بارها ...