بودن
نویسه گردانی:
BWDN
بودن /budan/ معنی ۱. برای نسبت دادن چیزی به چیز دیگر به کار می‌رود: دریا طوفانی بود. ۲. وجود داشتن؛ هستی داشتن: در خانه‌اش یک سگ بود. ۳. توقف کردن؛ ماندن؛ اقامت کردن: مدتی کنار دریا بود. ۴. در ترکیب با صفت مفعولی فعل ماضی بعید یا ابعد می‌سازد: گفته بودم، گفته بوده‌ام. ۵. باقی بودن؛ زنده ماندن. ۶. [قدیمی] گذشتن زمان؛ سپری شدن. ۷. [قدیمی] اتفاق افتادن؛ روی دادن. ۸. [قدیمی] فرا رسیدن؛ شدن. فرهنگ فارسی عمید مترادف و متضاد ۱. وجود داشتن، هستن ≠ عدم، نبودن ۲. حاضر بودن ≠ غایب بودن ۳. درحیات بودن، زنده بودن ≠ مردن ۴. زندگی کردن، زیستن ۵. اقامت داشتن، سکونت داشتن ۶. وجود، هستی ≠ عدم ۷. فرا رسیدن ۸. شدن فعل بن گذشته: بود بن حال: باش دیکشنری انگلیسی ترکی عربی ance _, ation _, be, being, dom _, ery _, exist, existence, hood _, make, ment _, ness _, occur, presence, present, tion _, tude _
واژه های همانند
۱۶۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
خانه بر خروس بار بودن . [ ن َ / ن ِ ب َ خ ُ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از خانه خراب بودن . || ویران بودن : ز خط سرای دنیا مطلب متاع راحت که هم...
تاریخ جایی یا امری بودن . [ خ ِ اَ دَ ](مص مرکب ) از همه ٔ گذشته ٔ آن ، بجزئیات آگاه بودن .