آیینه ٔ پیل . [ ن َ
/ ن ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آینه ٔ پیل
: ز آیینه ٔ پیل و هندی درای
خروش و نوا رفته تا دور جای .
شمسی (یوسف و زلیخا).
ز آیینه ٔ پیل و زنگ شتر
صدف را شبه رست بر جای دُر.
نظامی .
شغبهای آیینه ٔ پیل مست
همه شانه بر پشت پیلان گسست .
نظامی .
و رجوع به آینه ٔ پیل شود.