اب
نویسه گردانی:
ʼB
اب . [ اَب ب ] (ع اِ) گیاه . عشب . علف که چهاروا و بهائم خورد. آنچه از زمین روید. سبزه . || چراگاه . مَرعی ̍. مرتع. گیاه زار. چمن .
واژه های همانند
۴۸۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۱ ثانیه
آب مژگان . [ ب ِ م ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اشک :ببدرود کردن رخ هر کسی ببوسید با آب مژگان بسی .فردوسی .
آب گشنیز. [ ب ِ گ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی که از کوفتن برگ و ساق گشنیز حاصل کنند.
آب مرغان . [ب ِ م ُ ] (اِخ ) نام تفرج گاهی به نزدیکی شیراز که مردمان در ماه رجب هر سه شنبه بدانجا روند : دیگر نروم به آب مرغان دیگر نخور...
آب معدنی . [ ب ِ م َ دَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چشمه ای که بطبع آمیخته به پاره ای املاح است مانند گوگرد و زیبق و ید و آهن و شب ّ و زاج و...
آب نکشیده . [ ن َ ک َ / ک ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) تطهیرنشده . || مجازاً در تداول عوام ، سخت درشت : فحش آب نکشیده .
آب ندیدگی . [ ن َ دی دَ / دِ ] (حامص مرکب ) کیفیت و حالت چیز آب ندیده ماننده ٔ کرباس و سفال .
آب ناداده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مقابل آب داده .- شمشیر آب ناداده ، پیکان آب ناداده و بی پر ؛ شَرْخ .
آب نارنج . [ ب ِ رَ / رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی که از فشردن نارنج حاصل کنند.
سواران آب . [ س َ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از گنبدهای آب که به تازی حباب گویند و افراس آب و افراسیاب مرادف است . (آنندراج ). ...
راست آب پی . [ پ َ ] (اِخ ) یاراست پی . نام دره ای به مشرق سواد کوه . (سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 42 و 115 بخش انگلیسی ).