اب
نویسه گردانی:
ʼB
اب . [ اَب ب ] (ع اِ) گیاه . عشب . علف که چهاروا و بهائم خورد. آنچه از زمین روید. سبزه . || چراگاه . مَرعی ̍. مرتع. گیاه زار. چمن .
واژه های همانند
۴۸۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۶۷ ثانیه
آب حیات . [ ب ِ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب زندگانی : آب حیات زیر سخنهای خوب اوست آب حیات را بخور و جاودان ممیر. ناصرخسرو.کنونم آب ح...
آب خفته . [ ب ِ خ ُ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب راکد. || آب جاری که جریان آن از تراکم یا همواری مجری محسوس نباشد.
آب دادن . [ دَ ] (مص مرکب ) آبیاری کردن . پسانیدن .
آب پنیر. [ ب ِ پ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ماءالجبن . (تحفه ).
آب بوری . [ ب ِ بو ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دوائی است که زنان با آن رنگ موی گیسوان بگردانند برنگ خرمایی روشن .
آب بینی . [ب ِ بی ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مخاط. مُرگ . خلم .
آب ترازو. [ ت َ ] (اِ مرکب ) دانش تسطیح زمین و کاریز سهولت جریان آب را.- آب ترازو کردن ؛ تسطیح زمین و کاریز بصورتی که آب جریان کند.
آب الهی . [ ب ِ اِ لا هی ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب محض و خالص از نباتی .
آب انار. [ ب ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی که از فشردن انار گیرند.
آب آورده . [ وَدَ / دِ ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) آب آورد : دوش ازبرای مطبخش هیزم ز مژگان برده ام گفت از کجا آورده ای خاشاک آب آورده را. ؟|| ...