ابوعلی
نویسه گردانی:
ʼBWʽLY
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن قاسم الطبری . فقیه شافعی . او فقه از ابوعلی بن ابی هریره فرا گرفت و تعلیقه ٔ مشهوره ٔ وی تعلیقاتی است بر فقه ابوعلی بن ابی هریره . او به بغداد میزیست و بعد از مرگ استاد خود، ابوعلی بدانجا درس گفت و کتاب محرر را در علم نظر بنوشت و آن اول کتاب است که در خلاف مجرد تصنیف شده . و نیز از کتب اوست کتاب الافصاح فی الفقه . و کتاب العدة و آن کتابی بزرگ است نزدیک ده جزو و کتابی در جدل و کتابی در اصول فقه . وفات وی به سال 350 هَ . ق . در بغداد بود.
واژه های همانند
۳۴۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۸۰ ثانیه
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) عبیدبن عبدالمجید الحنفی البصری . از روات حدیث است .
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) عبیدبن علی . از روات است .
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) عسل بن ذکوان العسکری . رجوع به عسل ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) علم الدین شاتانی . حسن بن سعیدبن عبداﷲبن بنداربن ابراهیم . فقیه و شاعر از مردم دیار بکر بود و بموصل اقامت گزید و ب...
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) علی بن عبدالرحمن بن عیسی الهمدانی . رجوع به علی ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) علی بن محمد المنجورانی البلخی . رجوع به علی ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) علی بن منصوربن عبیداﷲ الخطیبی معروف به اجل ّ. رجوع به علی ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) عمربن ابی سعیدعثمان . از سلاطین بنی مرین مراکش برادر ابوالحسن علی و چون او اکبر اولاد پدر بود، ابوسعید عثمان ولایت ...
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) عمربن محمدبن خلیل سکونی . رجوع به عمر... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) عمربن محمد شلوبین یا شلوبینی . رجوع به شلوبین و شلوبینی شود.