ابوعلی
نویسه گردانی:
ʼBWʽLY
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن قاسم الطبری . فقیه شافعی . او فقه از ابوعلی بن ابی هریره فرا گرفت و تعلیقه ٔ مشهوره ٔ وی تعلیقاتی است بر فقه ابوعلی بن ابی هریره . او به بغداد میزیست و بعد از مرگ استاد خود، ابوعلی بدانجا درس گفت و کتاب محرر را در علم نظر بنوشت و آن اول کتاب است که در خلاف مجرد تصنیف شده . و نیز از کتب اوست کتاب الافصاح فی الفقه . و کتاب العدة و آن کتابی بزرگ است نزدیک ده جزو و کتابی در جدل و کتابی در اصول فقه . وفات وی به سال 350 هَ . ق . در بغداد بود.
واژه های همانند
۳۴۸ مورد، زمان جستجو: ۳.۱۵ ثانیه
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) فخرالملک عماربن محمد برادر امین الدوله . رجوع به عمار... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) فسوی . رجوع به ابوعلی فارسی ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) فضل بن الحسین . رجوع به فضل ... شود.
ابوعلی . [ اَع َ ] (اِخ ) فضل بن محمد فارمدی . یکی از شیوخ طریقت صوفیه . مولد او قریه ٔ فارمد طوس به سال 402 هَ . ق . بود و پس از براعت در عل...
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) فضیل بن عیاض بن مسعودبن بشر تمیمی بالولاء الطالقانی الاصل الفندینی . مولد او به ابیورد و بقولی بسمرقند و منشاء وی ا...
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) فضیل بن عیسی . از روات حدیث است و از ابی عوانه روایت کند.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) قالی . اسماعیل بن القاسم عیذون بن هارون بن عیسی بن محمدبن سلمان معروف به ابن عیذون . یکی از ائمه ٔ لغت و نحو بم...
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) قطرب بن محمدبن مستنیربن احمد نحوی لغوی بصری . رجوع به قطرب ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) قلندر. یکی از مشایخ تصوف بمائه ٔ هفتم . وی از مردم عراق عجم بود و بهندوستان هجرت کرد و بر او در آن ملک مریدان ب...
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) قوام الدین . نقیب طالبیان به روزگار ناصر و ظاهر عباسی به بغداد.