ابوعلی
نویسه گردانی:
ʼBWʽLY
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن قاسم الطبری . فقیه شافعی . او فقه از ابوعلی بن ابی هریره فرا گرفت و تعلیقه ٔ مشهوره ٔ وی تعلیقاتی است بر فقه ابوعلی بن ابی هریره . او به بغداد میزیست و بعد از مرگ استاد خود، ابوعلی بدانجا درس گفت و کتاب محرر را در علم نظر بنوشت و آن اول کتاب است که در خلاف مجرد تصنیف شده . و نیز از کتب اوست کتاب الافصاح فی الفقه . و کتاب العدة و آن کتابی بزرگ است نزدیک ده جزو و کتابی در جدل و کتابی در اصول فقه . وفات وی به سال 350 هَ . ق . در بغداد بود.
واژه های همانند
۳۴۸ مورد، زمان جستجو: ۱.۲۷ ثانیه
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) ابن هیثم . حسن بن حسن ، یا حسین بصری . رجوع به ابن هیثم ابوعلی حسن ... و رجوع به نزهةالارواح شهرزوری ص 50 شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) ابن یزیدالابلی . برادر یونس بن یزید. او از زهری روایت کند.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) ابونواس حسن بن هانی بن عبدالاول بن صباح اهوازی . رجوع به حسن ... و رجوع به ابونواس ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) احمدبن ابراهیم بن ایوب المسوحی . رجوع به احمد... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) احمدبن اسماعیل بن الخصیب الانباری الکاتب .
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) احمدبن افضل . رجوع به احمد... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) احمدبن جعفر دینوری . رجوع به احمد... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) احمدبن عاصم الانطاکی . رجوع به احمد انطاکی ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) احمدبن عبدالرحمن بن مندویه ٔ اصفهانی . رجوع به ابن مندویه ابوعلی ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) احمدبن علی بن الحسن المادرانی الکاتب . رجوع به احمد... شود.