اتش
نویسه گردانی:
ʼTŠ
اتش . [ اَ ت َ ] (اِخ ) جدّ محمد وطی پسران حسن صغانی انباری که از محدثان بوده اند.
واژه های همانند
۱۳۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
آتش پارسی . [ ت َ ش ِ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) تبخال و تبخاله : دید مرا گرفته لب آتش پارسی ز تب نطق من آب تازیان برده بنکته ٔ دری . خاقان...
آتش دهقان . [ ت َ ش ِ دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آتشی است که دهقانان پس از حصاد بر بازمانده ٔ کشت زنند تا زمین قوت گیرد : فلک چون آتش ...
آتش فارسی . [ ت َ ش ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به آتش پارسی شود.
آتش فروزنه . [ ت َ ف ُ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) چیزی که بدان آتش افروزند. سوخته . شَبوب .
آتش کشیدن . [ ت َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) به آتش کشیدن . آتش کشیدن جائی را؛ سخت ببیدادی ویران کردن آن .
آتش سرخ کن . [ ت َ س ُ ک ُ ] (اِ مرکب ) جوّاله . آتش گردان .
آتش بی دود. [ ت َ ش ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شواظ. || کنایه از آفتاب و قهر و غضب و شراب لعلی . (برهان ). || در بعض فرهنگها مجازاً به مع...
آتش افروزنه . [ ت َ اَ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خرده ها از خار و خاشاک که بدان آتش افروزند. فروزینه . آتش افروز. آتش افروزه . آتش افروزینه . آتش ...
آتش نشاندن . [ ت َ ن ِ دَ ] (مص مرکب ) کشتن آتش و اطفاء آن : آتش نشاندن و اخگر گذاشتن کار خردمندان نیست . (گلستان ).
خط آتش خوان . [ خ َطْ طِ ت َ / ت ِ خوا / خا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب )خان آرزو می فرماید: خطی بود که هنگامه گیران بر قطعات کاغذ سپید به آب پیاز ن...