احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن ابی عمر المقری المعروف به احمد الزاهد مکنی به ابوعبداﷲ اندرابی . وفات او به بیستم ربیعالاَّخر سال 470 هَ . ق . بود. عبدالغافر ذکر او آورده و گوید او شیخی زاهد و عابد و عالم بقراآت بودو او را در علم قراآت تصانیف نیکوست و سماع حدیث کرده است و بیشتر سماع او با رفیق خود سید ابوالمعالی جعفربن حیدر علوی هروی صوفی بود و آندو صحیح مسلم و جز آن را با یکدیگر شنیده اند و از محمدبن یحیی بن حسن حافظ روایت کند و از او ابوالحسن حافظ روایت آرد.
واژه های همانند
۳,۱۷۳ مورد، زمان جستجو: ۲.۰۵ ثانیه
احمد. [ اَ م َ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن عبدالسلام شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن عبداﷲبن محمد قلقشندی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن عبداﷲ اندلسی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ )شهاب الدین . رجوع به احمدبن عبداﷲ العامری ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن عبدالوهاب نویری .... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن عثمان بن ابی بکر... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن علی بن منصور الحمیدی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن علی قسطلانی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن عمر هندی ... شود.
احمد. [ اَ م َ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن قریبه ... شود.