اختر. [ اَ ت َ ] (اِخ ) یکی از احفاد اورنگ زیب عالمگیر است . او شاهزاده ای شاعر بود و منظومه های چندی دارد و دو بیت ذیل از یکی از منظومه های اوست :
بود تا کی ز حال عشق گفتار
کنم اختر ز حال خویش اظهار
که چون زین سلطنتگاه مجازی
برآمدشاه عالمگیر غازی .
(قاموس الاعلام ).