اختر
نویسه گردانی:
ʼḴTR
اختر.[ اَ ت َ ] (اِخ ) یکی از سلاطین اوده ٔ هندوستان که درسال 1272 هَ . ق . انگلیسیان مملکت او را غصب کردند و او در کلکته انزوا جست و بتخلص واجدعلی شاه شعر میگفته است . این پادشاه شاعر و عالم بود و او را در اداره ٔ مملکت کتابی است بنام دستور واجدی و کتابی دیگر در عروض بنام ارشاد خاقانی و در علم موسیقی کتابی بنام صوت المبارک . او را چند دیوانست . (قاموس الاعلام ).
واژه های همانند
۳۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
اختر. [ اَ ت َ ] (اِ) جرم فلکی . یکی ازاجرام آسمانی . ستاره ٔ سیار. کوکب . نجم : اخترانند آسمانشان جایگاه هفت تابنده روان در دو و داه . رودکی ...
اختر. [ اَ ت َ ] (اِ) ۞ قسمی گل : امیدکام یافتن از روزگار مافکر گلاب از گل اختر کشیدن است .کلیم .
اختر. [ اَ ت َ ] (اِخ ) یکی از احفاد اورنگ زیب عالمگیر است . او شاهزاده ای شاعر بود و منظومه های چندی دارد و دو بیت ذیل از یکی از منظومه های ...
اختر. [ اَ ت َ ] (اِخ ) سعداﷲ اجمیری . یکی از شعراء هند از پیوستگان نوّاب برهان الملک سعادت خان . وفات او بسال 1153 هَ . ق . بود. منظومه های ذی...
اختر. [ اَ ت َ ] (اِخ )محمدطاهر (آقا...) از مردم تبریز. وی بقصد تجارت باسلامبول شد ولی سپس بواسطه ٔ فصاحت بیان ، نجف قلی خان یکی از مأمورین ...
اختر. [ اَ ت َ ] (اِخ ) نام محلی بسیراف در 256500 گزی بوشهر میان کنگان و طاهری .
به اختر. [ ب ِه ْ اَ ت َ ] (ص مرکب ) نیک اختر. نیک بخت . سعادتمند. خوش بخت : به اختر کس آنرا ۞ که دخترْش نیست چو دختر بود روشن اخترْش نیست .فر...
اختر نحس . [ اَ ت َ رِ ن َ ] (ترکیب وصفی ) ۞ مقابل ِ اختر سعد.
اختر نیک . [ اَ ت َ رِ ] (ترکیب وصفی ) اختر سعد : وگر یار باشد خداوند هوردهد مر مرا اختر نیک زور. فردوسی .- اختر نیک گرفتن ؛ تفأل .
اختر شوم .[ اَ ت َ رِ ] (ترکیب وصفی ) ستاره ٔ نحس . اختر نحس .