اختر
نویسه گردانی:
ʼḴTR
اختر.[ اَ ت َ ] (اِخ ) یکی از سلاطین اوده ٔ هندوستان که درسال 1272 هَ . ق . انگلیسیان مملکت او را غصب کردند و او در کلکته انزوا جست و بتخلص واجدعلی شاه شعر میگفته است . این پادشاه شاعر و عالم بود و او را در اداره ٔ مملکت کتابی است بنام دستور واجدی و کتابی دیگر در عروض بنام ارشاد خاقانی و در علم موسیقی کتابی بنام صوت المبارک . او را چند دیوانست . (قاموس الاعلام ).
واژه های همانند
۳۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
اختر نشان. [اَ تَ نِ]. (ا. فاعل، نف مرکب). اختر نشانده. ستاره دار، ستاره کوب شده. نشاننده اختر/استار/ستاره || ستاره نشان. از صفا و نورپاشی دیده عالم ت...
نگون اختر. [ ن ِ اَ ت َ ] (ص مرکب ) نگون طالع. نگون بخت . بدبخت : انگشتری جم برسیده ست به جم بازوز دیو نگون اختر برده شده آواز.منوچهری .
میمون اختر. [ م َ مو / م ِ مو اَ ت َ ] (ص مرکب ) خوش اقبال . خجسته پی : ای معرا اصل عالی جوهرت از حرص و آزوی مبرا ذات میمون اخترت از زرق و ر...
اختر کاوان . [ اَ ت َ رِ ] (اِخ ) رجوع به اختر کاویان شود.
اختر سرسبز. [ اَ ت َ رِ س َ س َ ] (ترکیب وصفی ) ستاره ٔ سعد. فال سعد. (مؤید) (شعوری از شرفنامه ). طالع نیک .
اخترشمردن . [ اَ ت َ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] (مص مرکب ) بشب بیدار ماندن . بیخواب ماندن در شب . شب بیداری . (مؤید الفضلاء) (برهان قاطع). و رجوع ...
غمزه ٔ اختر. [ غ َ زَ / زِ ی ِ اَ ت َ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روشنایی ستاره باشد بوقت دمیدگی صبح ، و بعضی لرزش ستاره را گویند. (بر...
اختر شب گرد. [ اَ ت َ رِ ش َ گ َ ] (اِخ ) ماه : تکیه بر اختر شبگرد مکن کاین عیارتاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو.حافظ.
اختر افکندن . [ اَ ت َ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) فال گرفتن . تفأل : به ایرانیان گفت کامشب به می یکی اختری افکنم نیک پی .فردوسی .و رجوع به ا...
اختر کاویان . [ اَ ت َ رِ ] (اِخ ) درفش کاویانی . رایت منسوب به کاوه . صاحب برهان گوید: اختر کاوان ، نام علم افریدون باشد و آن از کاوه ٔ آهن...