اخ تف
نویسه گردانی:
ʼḴ TF
اخ تف . [ اَ ت ُ ] (اِ مرکب ) بلغمی که از گلو با آواز بدهن آرند و بیرون اندازند. آب دهان . خیو. بصاق . بزاق . || باستهزاء، نشان دولتی بر سینه و کلاه .
- امثال :
اخ تفش را پیش مرغ نمی اندازد ؛ بسیار ممسک و بخیل است .
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
اخطف . [ اَ طَ ] (ع ص ) اخطف الحشا؛ باریک شکم . (منتهی الارب ). || (ن تف ) نعت تفضیلی از خَطف . رباینده تر: اَخطَف ُ مِن قِرِلی ۞ .