ادم
نویسه گردانی:
ʼDM
ادم . [اَ دَم م ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از دَم ّ. مالیده تر.
- امثال :
ادم ّ من الوبارة .
ادم ّ من بعرة .
واژه های همانند
۷۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
ادم . [ اَ ] (ع اِ) پیشوای قوم و روگاه آنها که شناخته شوند به او. مقتدی . مهتر. اَدمه . اِدام .
ادم . [ اَ ] (ع مص ) اصلاح کردن میان دو تن . الفت دادن بین دو کس . سازگار کردن . الفت افکندن . (تاج المصادر بیهقی ). || آمیختن نان به نان...
ادم . [ اَ دَ ] (ع اِ) قبر. گور. || قسمی خرما که آنرا برنی نیز نامند.
ادم . [ اَ دَ ] (ع اِ) اسم جمع ادیم . چرم .
ادم . [ اَ دَ ] (اِ) لعل . (آنندراج ). این معنی جای دیگر دیده نشد.
ادم . [ اَ دَ ] (اِخ ) ناحیه ای نزدیک هجر از سرزمین بحرین . || موضعی نزدیک ذی قار و هامرز آنجا بقتل رسید. (معجم البلدان ). || بقول نصر موضع...
ادم . [ اِ دُ ] (اِخ ) ۞ ادومه ۞ . ناحیتی شامل قسمت جنوبی یهودیه و قسمت شمالی عربستان . رجوع به ادوم شود.
ادم . [ اُ ] (ع اِ) نانخورش . خورش . قاتق . صبغ. هرچه اصلاح طعام کند چون سرکه و نمک و امثال آن . اِدام . ج ، آدام .
ادم . [ اُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ آدَم . گندم گونان . || ج ِ اَدمانة.
ادم . [ اُ دُ ] (ع ص ، اِ) آهوان سپید: والادم من الظباء؛ البیض تعلوهن ّ جدَدٌ فیهن غُبرة. (معجم البلدان ). || ج ِ اَدیم . || ج ِ اِدام .