افسر
نویسه گردانی:
ʼFSR
افسر. [ اَ س َ ] (اِخ ) از شعرای فارسی زبان که بدربار عالمگیر پادشاه درآمد ولقب معززخان یافت و در بنگاله درگذشت . از او است :
نمیخواهم که گردد ناخن من بند در جائی
مگر خاری برآرم گاه گاهی از کف پائی .
و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود.
واژه های همانند
۱۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
صاحب افسر. [ ح ِ اَ س َ ] (ص مرکب ) تاجدار : قامت صاحب افسران حلقه ٔ افسری شده برده سجود افسرش با همه صاحب افسری .خاقانی .
افسرسگزی . [ اَ س َ رِ س َ ] (اِخ ) نام تصنیفی و قولی است از تصنیفات باربد. (برهان ). نام سازی است از مصنفات باربد که در زمان قدیم در ملک ...
افسر اعظم . [ اَ س َ رِ اَ ظَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یعنی آفتاب . (آنندراج ).
افسر بر سر. [ اَ س َ ب َ س َ ] (ص مرکب ) تاج بر سر. رجوع به افسر و ترکیبات آن شود.
افسر یاقوت . [ اَ س َ رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید باشد. (آنندراج ).
افسر دیر اعظم . [اَ س َ رِ دَ / دِ رِ اَ ظَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . (برهان ) (آنندراج ).
صاحب افسر گردون . [ ح ِ اَ س َ رِ گ َ ] (اِخ )کنایه از حضرت عیسی علیه السلام است . (برهان قاطع).
افسر بر سر نهادن . [ اَ س َ ب َ س َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) تاج بر سر نهادن . و رجوع به افسر و ترکیبات آن شود.