اوو
نویسه گردانی:
ʼWW
اوو. [ اُ وَ وْ ] (ع اِ) ج ِ اُوَّة. به معنی داهیه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
واژه های همانند
۲۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۴ ثانیه
به سکون و. متشکل از آب کم(شکم) و کاف تشبیه. استسقاء در گویش کازرونی(ع.ش)
اُ و قُ پَ ک. آب و دانه دادن پرنده ای از دهان خویش به پرنده دیگر ؟ (ع.ش)
اَئوئی اَوَ: (اوستایی) به سوی، نزدیک، پایین
حیله و نیرنگ در گویش بوشهری
به معنی یخ که به آن او(آب)سفت این کلمه منصوب است که در فندرسک استفاده میشده پیشتر در روستای شفی آباد شنیده شده است که بکار برده شده است
رضا برزگر
اسپی آو. [ اِ ] (اِخ ) سفیدآب مازندران . رجوع به سفیدآب و سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 157 بخش انگلیسی شود.
او ادنی . [ اَ اَ نا ] (ع ق مرکب ) یا نزدیک تر. یا آنکه نزدیک تر : فکان قاب قوسین او ادنی (قرآن 9/53).حریف خاص او ادنی محمد کز پی جاهش سر...
او پنجه. (زبان مازنی)، نوبت آب. کشاورزان مازندرانی زمینهای شالیزارهای خود را در هنگام کمبود آب بنوبت آب میبندن. شایان توجه است، که زمان و اندازه آب ...
او خردی. ("خ" با آوای زیر، "ر" با آوای زیر، "د" با آوای زیر)، (ا مرکب)، (زبان مازنی)، به ترک خوردگی گوشه لب گفته میشود.
بارده او. [ دَ ] (اِخ ) یکی از حکمرانان مشهور هند است . وی پس از تسخیر شهر قانوج واقع در شمال نهر هندو آنجا را پایتخت خود قرار داد و پس از آن ...